วันอังคารที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2554

กระทำชำเราภริยาเด็ก ไม่มีความผิด ม.276, 277

ความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๖ ได้มีการแก้ไขจากกฎหมายเดิม ให้มีผลเป็นการคุ้มครองบุคคล ไม่ว่าชายหรือหญิงจากการถูกล่วงละเมิดทางเพศ หากแต่เป็นที่น่าแปลกใจของผู้เขียนว่า ทำไม มาตรา ๒๗๗ ว่าด้วยการกระทำชำเราเด็ก จึงไม่ได้รับการแก้ไขเสียให้สอดคล้องกัน บทความนี้ ผู้เขียนจึงขอนำมาตรา ๒๗๖ และ ๒๗๗ มาพิจารณาเปรียบเทียบ ทั้งแสดงความเห็นในฐานะนักวิชาการกฎหมายต่อกรณีการแก้ไขมาตรา ๒๗๖ และ ๒๗๗ ที่ไม่สอดคล้องกัน

ความแตกต่างระหว่างมาตรา ๒๗๖ เดิม กับ ๒๗๖ ที่แก้ไขใหม่

มาตรา 276 ผู้ใดข่มขืนกระทำชำเราผู้อื่นโดยขู่เข็ญด้วยประการใด ๆ โดยใช้กำลังประทุษร้ายโดยผู้อื่นนั้นอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือโดยทำให้ผู้อื่นนั้นเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่นต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สี่ปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่แปดพันบาทถึงสี่หมื่นบาท
Spac1การกระทำชำเราตามวรรคหนึ่ง หมายความว่าการกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำโดย การใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่น หรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น
Spac1ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่งได้กระทำโดยมีหรือใช้อาวุธปืนหรือวัตถุระเบิด หรือโดยร่วมกระทำความผิดด้วยกันอันมีลักษณะเป็นการโทรมหญิง หรือกระทำกับชายในลักษณะเดียวกันต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สิบห้าปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่สามหมื่นบาทถึงสี่หมื่นบาท หรือจำคุกตลอดชีวิต
Spac1ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่งเป็นการกระทำความผิดระหว่างคู่สมรสและคู่สมรสนั้น ยังประสงค์จะอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยา ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้เพียงใดก็ได้ หรือจะกำหนดเงื่อนไขเพื่อคุมความประพฤติแทนการลงโทษก็ได้ ในกรณีที่ศาลมีคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุก และคู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ประสงค์จะอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยาต่อไป และประสงค์จะหย่า ให้คู่สมรสฝ่ายนั้นแจ้งให้ศาลทราบ และให้ศาลแจ้งพนักงานอัยการให้ดำเนินการฟ้องหย่าให้

ความแตกต่างระหว่างมาตรา ๒๗๖ เดิม กับ ๒๗๖ ที่แก้ไขใหม่

ข้อ ๑. กระทำชำเราตาม ๒๗๖ เดิม หมายถึง จะต้องมีการร่วมเพศและสอดใส่อวัยวะเพศ โดยอวัยวะเพศชายจะต้องล่วงล้ำเข้าไปในช่องคลอดของหญิงเท่านั้น

กระทำชำเราตาม ๒๗๖ ใหม่ หมายถึง รวม การใช้วัตถุ สิ่งของอื่นแทนการใช้อวัยวะเพศชายในการข่มขืน ต่อไปความผิดฐานอนาจารก็ไม่มีที่ใช้ เพราะการกระทำอย่างใดๆ ก็สามารถอยู่ภายใต้ความหมายของกระทำชำเราได้ทั้งสิ้น เป็นการใช้กฎหมายอาญาในลักษณะหว่านแห ผิดต่อหลักการของการใช้กฎหมายอาญาเป็นอย่างมาก

คำว่า ผู้อื่นตาม ๒๗๖ ใหม่ รวมถึง ชายกระทำต่อชาย หรือหญิงกระทำต่อชาย หรือหญิงกระทำต่อหญิงได้โดยตรง โดยไม่ต้องอาศัยความเป็นตัวการร่วม

ข้อ ๒.กระทำชำเราตาม ๒๗๖ เดิม มิได้บัญญัติถึงการสนองความใคร่ของผู้ใด

กระทำชำเราตาม ๒๗๖ ใหม่ บัญญัติกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำโดย การใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่น หรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น เป็นปัญหาว่า ถ้าหากว่าถ้าจำเลยแก้ตัวว่ากระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้อื่น เช่นช่วยจับแขนขาหรือดูต้นทาง ต้องปรับด้วยตัวการหรือผู้สนับสนุน หรือถ้าจำเลยต่อสู้ว่า ตนมิได้กระทำเพื่อสนองความใคร่ของตน แต่สนองความใคร่ของผู้ถูกกระทำ จะพิพากษาคดีนี้อย่างไร

ข้อ ๓. มาตรา ๒๗๖ เดิม บัญญัติแต่เรื่องการกระทำโดยมีหรือใช้อาวุธหรือวัตถุระเบิด หรือโทรมหญิง

มาตรา ๒๗๖ ใหม่ ได้บัญญัติถึงการกระทำอันเป็นโทรมชายลงไปเพิ่มเติมด้วย

ข้อ ๔. มาตรา ๒๗๖ เดิมไม่ได้บัญญัติเรื่องนี้ไว้

มาตรา ๒๗๖ ใหม่ ถ้าเป็นกรณีที่เป็นการกระทำความผิดระหว่างคู่สมรสและคู่สมรสนั้น ยังประสงค์จะอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยา ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้เพียงใดก็ได้ หรือจะกำหนดเงื่อนไขเพื่อคุมความประพฤติแทนการลงโทษก็ได้ ในกรณีที่ศาลมีคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุก และคู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ประสงค์จะอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยาต่อไป และประสงค์จะหย่า ให้คู่สมรสฝ่ายนั้นแจ้งให้ศาลทราบ และให้ศาลแจ้งพนักงานอัยการให้ดำเนินการฟ้องหย่าให้ ปัญหาว่า พนักงานอัยการคงต้องอาศัยมาตรา ๑๕๑๖ (๖) เรื่องการเป็นปรปักษ์ต่อการเป็นสามีภรรยาอย่างร้ายแรงเพื่อฟ้องอย่า และเมื่อฟ้องอย่าแล้วก็ต้องมีการแบ่งสินสมรสซึ่งคงจะเป็นจุดอ่อนและกระเทือนต่อสถาบันครอบครัวพอสมควร และหากครอบครัวนั้นมีลูกก็ต้องมีปัญหาเรื่องการเลี้ยงดูบุตรให้ศาลต้องตามแก้อีก อีกทั้งโดยปกติการฟ้องหย่าเป็นเรื่องทางแพ่ง ไม่อยู่ในอำนาจหน้าที่ของพนักงานอัยการ เพราะพนักงานอัยการคือผู้รักษากฎหมาย ทนายของแผ่นดินที่มีหน้าที่ดำเนินคดีอาญาเพื่อความสุขสงบของประชาชนในบ้านเมืองโดยรวม ไม่ใช่ของเอกชนคนใดคนหนึ่ง การที่ประมวลกฎหมายอาญาบัญญัติเช่นนี้ เท่ากับเป็นการผลักดันพนักงานอัยการให้ต้องทำคดีแพ่งให้แก่เอกชนด้วยหรือไม่ เป็นข้อที่ต้องพิจารณา

เนื่องจากมาตรา ๒๗๖ ที่แก้ไขใหม่ ส่งผลให้การข่มขืนภริยาเป็นการกระทำความผิด เท่ากับการข่มขืนผู้อื่น (แล้วใครจะข่มขืนภริยา ข่มขืนผู้อื่นก็ผิดเท่าข่มขืนภริยา) แต่ปรากฏว่า มาตรา ๒๗๗ ในส่วนของการข่มขืนภริยาเด็ก (อายุต่ำกว่า ๑๕ ปี) ยังไม่ได้รับการแก้ไข

มาตรา
277 ผู้ใดกระทำชำเราเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีซึ่งมิใช่ภริยาหรือสามีของตน โดยเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สี่ปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่แปดพันบาทถึงสี่หมื่นบาท
การกระทำชำเราตามวรรคหนึ่ง หมายความว่าการกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำ โดยการใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่น หรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น
ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่งเป็นการกระทำแก่เด็กอายุยังไม่เกินสิบสามปี ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่เจ็ดปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่หนึ่งหมื่นสี่พันบาทถึงสี่หมื่นบาท หรือจำคุกตลอดชีวิต
ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่งหรือวรรคสามได้กระทำโดยร่วมกระทำความผิดด้วยกัน อันมีลักษณะเป็นการโทรมเด็กหญิงหรือกระทำกับเด็กชายในลักษณะเดียวกันและเด็กนั้นไม่ยินยอม หรือได้กระทำโดยมีอาวุธปืนหรือวัตถุระเบิด หรือโดยใช้อาวุธ ต้องระวางโทษจำคุกตลอดชีวิต
ความผิดตามที่บัญญัติไว้ในวรรคหนึ่ง ถ้าเป็นการกระทำโดยบุคคลอายุไม่เกินสิบแปดปีกระทำ ต่อเด็กซึ่งมีอายุกว่าสิบสามปี แต่ยังไม่เกินสิบห้าปี โดยเด็กนั้นยินยอม และภายหลังศาลอนุญาตให้ทั้งสองฝ่ายสมรสกัน ผู้กระทำผิดไม่ต้องรับโทษ ถ้าศาลอนุญาตให้สมรสในระหว่างที่ผู้กระทำผิดกำลังรับโทษในความผิดนั้นอยู่ ให้ศาลปล่อยผู้กระทำความผิดนั้นไป

ดังนั้น ถ้ากระทำชำเราแก่ภริยาเด็กที่มีอายุต่ำกว่า ๑๕ ปี แม้เด็กซึ่งเป็นภริยาจะไม่ยินยอม ก็สามารถกระทำได้โดยไม่มีความผิด จนกว่าภริยาเด็กนั้นจะมีอายุเกิน ๑๕ ปี จึงจะอยู่ภายใต้บังคับมาตรา ๒๗๖ ที่ทำให้การข่มขืนภริยามีความผิด ปัญหานี้ นักกฎหมายบางท่าน จะใช้วิธีการแก้ปัญหาด้วยการนำมาตรา ๒๗๖ มาใช้กับกรณีข่มขืนภริยาเด็ก ให้ปรับเข้าด้วย ๒๗๖ เพราะถือว่าเป็นการข่มขืนกระทำชำเราผู้อื่น เช่นกัน โดยส่วนตัวของข้าพเจ้า เห็นว่า การกระทำเช่นนั้นจะเป็นการขัดต่อหลักกฎหมายอาญาที่ห้าม
Analogy และด้วยมาตรา ๒๗๗ เป็นบทเฉพาะที่ใช้กับเด็ก ไม่ใช่บททั่วไปที่ใช้กับบุคคลทั่วไป เพราะมีโทษหนักกว่า จึงไม่สามารถนำมาตรา ๒๗๖ มาปรับใช้แก่กรณีนี้ได้

หมายเหตุ ที่มาตรา ๒๗๗ ใช้คำว่า "กระทำชำเรา" โดยไม่มีคำว่า "ข่มขืน" เพราะว่า การชำเราเด็ก ไม่ว่าจะกระทำโดยขืนใจเด็กหรือไม่ก็ตาม ก็เป็นความผิดทั้งสิ้น

บทความนี้ ข้าพเจ้าในฐานะนักวิชาการด้านกฎหมาย จึงขอตั้งข้อสังเกตไว้เพื่อศึกษาการแก้ปัญหาทางกฎหมายต่อไปในอนาคต และขอแสดงจุดยืนคัดค้านกฎหมายที่แก้ไขใหม่นี้อย่างสิ้นเชิง

1 ความคิดเห็น:

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น